امام سجاد علیه‏ السلام فرمودند:
وَ أمّا حَقُّ وَلَدِكَ فَتَعْلَمَ اَنَّهُ مِنْكَ وَ مُضافٌ اِلَیكَ فى عاجِلِ الدُّنْیا بِخَیرِهِوَ شَرِّهِ وَ اَنَّكَ مَسئوُلٌ عَمّا وُلّیتَهُ مِنْ حُسْنِ الاَدَبِ وَالدَّلالَةِ عَلى رَبِّهِ وَ الْمَعونَةِ لَهُ عَلى طاعَتِهِ فیكَ وَ فى نَفْسِهِ فَمُثابٌ عَلى ذلِكَ وَ مُعاقَبٌ فَاَعْمَلْ فى اَمْرِهِ عَمَلَ المُتَزَینِ بِحُسْنِ اَثَرِهِ عَلَیهِ فى عاجِلِ الدُّنْیا، المُعذِرِ اِلى رَبِّهِ فیما بَینَكَ وَ بَینَهُ، بِحُسْنِ الْقیامِ عَلَیهِ وَ الاَخْذِ لَهُ مَنْهُ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِالله‏ِ؛

حقّ فرزند تو آن است كه بدانى او از توست و در این جهان در نیک و بدِ خویش وابسته به توست و با تو نسبت به پرورش دادن خوب و راهنمایى كردن او به راه پروردگارش و یارى رساندن به او در اطاعت خداوند هم درباره خودت و هم حق او مسئول هستى و بر اساس این مسئولیت پاداش مى‌‏گیرى و كیفر مى‌‏بینى، پس در كار فرزند همچون كسى عمل كن كه كارش را در این دنیا به حسن اثر خویش آراسته مى‏‌كند و تو به سبب حسن رابطه میان خود و او سرپرستىِ خوبى كه از او كرده‌‏اى و نتیجه الهى كه از او گرفته‌‏اى، نزد پروردگار خویش معذور باشى و هیچ نیرو و توانى جز به خداوند نیست.
تحف العقول، ص ۲۶۳