جابر بن عبدالله گوید:

اَتانا رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله فَرأى رَجُلاً شَعِثا قَدْ تَفَرَّقَ شَعْرُهُ، فَقال: اَما كان یجِدُ هذا ما یسَكِّنُ بِهِ شَعْرَهُ؟! وَ رأى رَجُلاً آخَرَ (و) عَلَیهِ ثیابٌ وَسِخَةٌ فَقال: اَما كانَ هذا یجِدُ ماءً یغْسِلُ بِهِ ثَوْبَهُ؟!

رسول خدا صلّی الله علیه و آله نزد ما آمد و چشمش به مردى افتاد كه موهایش ژولیده و در هم بود. حضرت فرمودند: آیا این مرد چیزى پیدا نكرد كه با آن موهاى خود را مرتب كند؟ و مرد دیگرى را دیدند كه لباس‌هاى چركین به تن داشت، فرمودند: آیا این مرد آبى پیدا نكرده كه لباسش را بشوید؟

سنن ابى داود، ح ۴۰۶۲