امام باقر علیه السلام فرمودند:

شَكَتِ الْكَعْبَةُ اِلَى اللهِ ما تَلْقى مِنْ اَنْفاسِ الْمُشْرِكینَ، فَاَوحَى اللهُ اِلَیها:اَنْ قَرّى یا كَعْبَةُ، فَاِنّى اُبْدِلُكَ بِهِمْ قَوْما یتَخَلَّلونَ بِقُضبانِ الشَّجَرِ. فَلَمّا بَعَثَ اللهُ مُحَمَّدا صلّی الله علیه و آله اَوحى اِلَیهِ مَعَ جَبْرَئیلَ بِالسِّواكِ وَالْخِلالِ؛

كعبه از زجرى كه از بوى بد نفس‌هاى مشركین مى‌كشید، به درگاه خداوند شكایت نمود، خداوند به آن وحى كرد، تو را مژده باد كه بجاى اینان كسانى را جایگزین مى كنم كه با شاخه‌هاى درخت خلال مى‌كنند. هنگامى كه خداوند حضرت محمد صلّی الله علیه و آله را مبعوث فرمود، توسط جبرئیل سفارش مسواک و خلال كردن را به او وحى كرد.

محاسن، ج ۲، ص ۵۵۸، ح ۹۲۴