از امام صادق علیه‏ السلام درباره این سخن خداوند عزّوجلّ: «و هرگونه مصیبتى به شما برسد، نتیجه اعمال خود شماست» پرسیدند كه: درباره آنچه به (حضرت) على و اهل بیت او علیهم‏ السلام پس از او رسید، چه نظرى دارید؟ آیا آن هم نتیجه اعمال خودشان بود، در حالى كه آنان خاندانى پاک و معصومند؟ حضرت فرمودند:

اِنَّ رَسولَ الله‏ِ صلّى ‏الله ‏علیه‏ و ‏آله كانَ یتوبُ اِلَى الله‏ِ وَ یستَغفِرُهُ فى كُلِّ یومٍ وَ لَیلَةٍ مِئَةَ مَرَّةٍ مِن غَیرِ ذَنبٍ، اِنَّ الله‏َ یخُصُّ اَولیاءَهُ بِالمَصائِبِ لِیأْجُرَهُم عَلَیها مِن غَیرِ ذَنبٍ؛

پیامبر خدا صلّى ‏الله ‏علیه‏ و ‏آله بدون آن كه گناهى كرده باشد، شبانه روزى، صد مرتبه به درگاه خداوند، توبه مى‌كرد و آمرزش مى‏‌طلبید. خداوند، اولیاى خود را گرفتار مصائب مى‏‌كند تا به سبب آن پاداش‌شان دهد، بدون آن‏كه گناهى كرده باشند.

كافى، ج ۲، ص ۴۵۰، ح ۲