امام على علیه‏ السلام در وصف رهرو راه خدای سبحان فرمودند:
قَدْ اَحْیا عَقْلَهُ وَ اَمَاتَ نَفْسَهُ حَتَّی دَقَّ جَلیلُهُ وَ لَطُفَ غَلیظُهُ ؛

خرد خویش را زنده کرده و نفسش را می‌رانده است چندان که پیکر درشت و ستبر او لاغر و نزار گشته است.
بحار الانوار، ج66، ص316 ؛ نهج البلاغه، خطبه 220