امام على علیه‏ السلام فرمودند:
رَحِمَ اللهُ امْرَأً نَزَعَ عَنْ شَهْوَتِهِ وَ قَمَعَ هَوَی نَفْسِهِ فَاِنَّ هَذِهِ النَّفْسَ اَبْعَدُ شَیءٍ مَنْزَعاً وَ اِنَّها لَا تَزالُ تَنْزِعُ اِلَی مَعْصِیةٍ فِی هَوَی ؛

خدا رحمت کند انسانی را که از شهوت خود باز ایستد و هوای نفسش را سرکوب کند. زیرا که این نفس خیلی دیر (از شهوت و نافرمانی) باز می‌ایستد و همواره مشتاق نافرمانی و هوس است.
بحار الانوار، ج67، ص78 ؛ نهج البلاغه، خطبه 176