امام سجاد علیه‏ السلام به خداوند متعال عرضه داشتند:
اَللَّهُمَّ ... فَاِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَراغاً مِن شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلامةٍ لَا تُدرِکنَا فِیهِ تَبِعَةٌ وَ لَا تَلْحَقُنا فِیهِ سَئمَةٌ حَتَّی ینْصَرِفَ عَنَّا کتَّابُ السَّیئَاتِ بِصَحیفَةٍ خَالِیةٍ مِنْ ذِکرِ سَیئَاتِنَا وَ یتَولَّی کتَّابُ الْحَسَنَاتِ عَنَّا مَسْرُورینَ بِمَا کتَبُوا مِنْ حَسَنَاتِنَا ؛

خداوندا... اگر برای ما فراغتی از کارها مقدر فرمودی پس آن را فرصتی همراه با سلامتی قرار ده که در آن رنجی حاصل نشود و ملالتی به وجود نیاید تا این که فرشتگانی که به ثبت گناهان ما مأمورند با نامه ای خالی از گناه از پیش ما بروند و فرشتگان مأمور به نیکی‌ها خوشحال از اعمالی که از ما نوشته‌اند از نزد ما برگردند.
صحیفه سجادیه، دعای 11