امام علی علیه السلام فرمودند:
دَفَنَ اللهُ بِهِ الضَّغائِنَ وَ اَطفَأَ بِهِ النَّوائِرَ، اَلَّفَ بِهِ اِخوانا وَ فَرَّقَ بِهِ اَقرانا اَعَزَّ بِهِ الذِّلَّهَ وَ اَذَلَّ بِهِ العِزَّهَ؛

خداوند با بعثت محمدی کینه های (جاهلی) را مدفون و آتش های فتنه را خاموش و بین مردم الفتی برادرانه برقرار کرد و بیگانگان متحد را از هم متفرق نمود و ذلّت و خواری (تحمیلی بر بندگان خدا) را به عزت و سربلندی مبدل ساخت و عزیزان بی جهت را خوار و ذلیل نمود.
شرح نهج البلاغه، ج 7، ص 68