امام باقر علیه السلام فرمودند:
إِذا بَلَغَتِ النَّفْسُ هذِهِ _ وَأَهْوی بِیَدِهِ إِلی حَنْجَرَتِهِ _ لَمْ یَکُنْ لِلْعالِمِ تَوْبَهٌ، وَکانَتْ لِلْجاهِلِ تَوْبَهٌ.

زمانی که روح به اینجا برسد (اشاره به گلوی خود کرد) برای فرد عالم توبه (پذیرفته) نیست و برای جاهل جای توبه هست.
تفسیر عیاشی، ج1، ص228.