امام صادق علیه السلام فرمودند:
قَال قَبِیصَهُ بْنُ یَزِیدَ ال_ْجُعْفِیِّ: دَخَلْتُ عَلَی الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام وَ عِنْدَه...قُلْتُ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ، قَدْ أَتَیْتُکَ مُسْتَفِیداً قَالَ: سَلْ وَ أَوْجِز. قُلْتُ: أَیْنَ کُنْتُمْ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ اللهُ سَمَاءً... وأَرْضاً قَالَ: یَا قَبِیصَهُ لِمَ سَأَلْتَنَا عَنْ هَذَا ال_ْحَدِیثِ فِی مِثْلِ هَذَا الْوَقْتِ، أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ حُبَّنَا قَدِ اکْتُتِمَ وَ بُغْضَنَا قَدْ فَشَا...؛

قبیصه می‌گوید: بر امام صادق علیه السلام وارد شدم؛ در حالی که چند نفر نزد آن حضرت حضور داشتند و عرض کردم: من برای استفاده کردن به محضر شما آمده‌ام. حضرت فرمود: سؤال نما ولی مختصر و خلاصه باشد. عرض کردم : قبل از خلقت آسمان و زمین شما کجا بودید؟ امام علیه السلام فرمود : قبیصه! در این شرایط زمانی چرا درباره چنین امری سؤال کردی؟ آیا نمی‌دانی محبت به ما در خفاء (زمان تقیه است) و بغض و دشمنی با ما آشکار و علنی است.
بحارالانوار، ج25، ص2.