امام علی علیه السلام فرمودند:
سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی سَلُونِی عَمَّا شِئْتُم. فَقَامَ إِلَیْهِ رَجُلٌ فَقَالَ: حَدِّثْنَا یَا أَمِیرَ ال_ْمُؤْمِنِینَ عَنِ الْبَلَاءِ. قَالَ: إِنَّکُمْ فِی زَمَانٍ إِذَا سَأَلَ سَائِلٌ فَلْیَعْقِلْ وَ إِذَا سُئِلَ مَسْئُولٌ فَلْیَثَّبَّتْ أَلَا وَ إِنَّ مِنْ وَرَائِکُمْ أُمُوراً... وَ کَانَتِ الدُّنْیَا بَلَاءً عَلَیْکُمْ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِی حَتَّی یَفْتَحَ اللهُ لِبَقِیَّهِ الْأَب_ْرَار؛

آنچه می خواهید از من سؤال کنید… شخصی در آن جمع برخاست و خطاب به آن حضرت گفت: از بلایا و حوادث آینده برای ما سخن بگو. امام علیه السلام فرمود: شما در دورانی هستید که اگر پرسشگری سؤال کرد باید بیندیشد و تعقّل نماید و در صورتی که شخصی مورد پرسش قرار گرفت باید تأمّل و درنگ نماید. آگاه باشید! در پیش روی شما اموری وجود دارد و دنیا مایه گرفتاری شما و اهل بیت من خواهد بود تا اینکه خدا برای باقیمانده ابرار (امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف) گشایشی پدید آورد.
بحارالانوار، ج33، ص366.