در روایت درباره سیره حضرت علی علیه السلام آمده:
و کان علیٌ یستغفر سبعین مرّه فی کل سحر لیلهٍ یعقب رکعتی الفجر … اللهم واستغفرک لکل ذنبٍ یعقب الحسره ویورث الندامه ویحبس الرزق ویرد الدعا … ویکون فی القیامه حسرهً وندامه؛

حضرت علی علیه السلام در سحرگاه هر شب بعد نماز صبح (نافله یا واجب) هفتاد بار استغفار می کرد و به خداوند عرضه می‌داشت: … خدایا و طلب و مغفرت می کنم از تو نسبت به هر گناهی که حسرت و افسوس ببار آورد و روزی را زندانی و دعا را برگرداند (و به اجابت نرساند) و … و در رستاخیز حسرت و ندامت شود.
بحار الانوار، ج 87، ص 330