امام باقر علیه السلام فرمودند:
مَنْ أَقْرَضَ رَجُلاً قَرْضا إِلی مَیسَرَهٍ کانَ مالُهُ فی زَکاهٍ و کانَ هُوَ فی الصَّلاهِ مَعَ المَلائِکَهِ حَتّی یَقضِیَهُ؛

هر کس تا هنگام وسعت مالی مردی به او قرض بدهد، مالش در رشد و نموّ بوده و خودش با فرشتگان در (حال) نماز است، تا زمانی که آن مرد قرض را ادا نماید.
الکافی، ج 3، ص 558.