روزی هنگام صبح غبار غم بر چهره مبارک پیامبرگرامی اسلام صلی الله علیه و آله نشسته بود؛ امام علی علیه السلام پرسید: ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله چرا اندوهناکید؟ حضرت فرمودند:
وَکَیْفَ لا أَکُونُ کَذالِکَ وَقَدْ رَأَیْتُ فِی لَیْلَتی هذِهِ أَنَّ بَنِی تَیمٍ و بَنی عَدِیٍّ وَبَنی اُمَیَّهَ یَصْعَدُونَ مِنْبَری هذا یَرُدُّونَ النَّاسَ عَنِ الاِسْلامِ القهقری؟ فَقُلْتُ یا ربِّ فی حَیاتی أَوْ بَعْدَ مَوتی؟ فَقالَ بَعدَ مَوْتِکَ ؛

چگونه ناراحت نباشم در حالی که دیشب در خواب دیدم بنی امیه و ... بر منبر من نشسته اند و مردم را از اسلام بر می گردانند؟
گفتم خدایا! این کار در زمان حیاتم صورت می گیرد یا بعد از موتم؟
خدا فرمود: بعد از موت.
بحار الانوار ، ج 58 ، ص 168 .