امام علی علیه السلام فرمودند:
سَأْلتُ رَسوُلَ اللّه صلی الله علیه و آله عَنِ الرَّجُلِ یَنامُ فَیَرَی الرُّؤْیا فَرُبَّما کانَتْ حَقَّا وَ رُبَّما کانَتْ باطِلاً، فَقالَ رَسولُ اللّه صلی الله علیه و آله : یا عَلیُّ ما مِنْ عَبْدٍ یَنامُ اِلاّ عُرِجَ بِرُوحِهِ اِلی رَبِّ الْعالَمینَ، فَما رَأی عِنْدَ رَبِّ الْعالَمینَ فَهُوَ حَقٌّ، ثُمَّ اِذا اَمَرَ اللّه ُ الْعَزیزُ الْجَبّارُ بِرَدِّ رُوحِهِ اِلی جَسَدِهِ، فَصارَتِ الرُّوحُ بَیْنَ السَّماءِ وَ الارْضِ، فَما رَأَتْهُ فَهُوَ اَضْغاثُ اَحْلامٍ.

از رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره کسی که خواب می بیند و گاهی حق است و گاهی باطل، سؤال کردم؛ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: ای علی! روحِ همه بندگان هنگام خواب به سوی خدا پرواز می کند. پس آن چه در خواب نزد خدا می بیند، حق است و هنگامی که خدا به روح انسان امر می کند به طرف بدن برگردد، روح بین آسمان و زمین قرار می گیرد، آن چه در این هنگام می بیند خواب های بی اساس و آشفته است.
امالی صدوق، ص 146.