ثروت ریشه شهوات

امام علی علیه السلام فرمودند:

الْمَالُ مَادَّهُ الشَّهَوَاتِ.

ثروت ریشه شهوت ها و خواهش هاست.

نهج البلاغه، حکمت 55

چگونه مال و ثروت ریشه شهوت ها می شود؟ وقتی که نوع درآمدها غیرشرعی و حرام و مصرف نیز حرام می گردد.

افراد کم ظرفیت همین که صاحب مال و امکانات مادی می شوند سر به طغیان زده و برای اشباع غرایز و خواهش های نفسانی خویش دست به هر کاری می زنند. چند چیز است که مستی و غرور می آورد قدرت، علم، مکنت و ثروت. مگر آنکه صاحبان قدرت و علم و مکنت و ثروت خود را تهذیب کرده و همه این چیزها را اعتباری و عاریه بدانند و به این باور رسیده باشند که هیچ کدام ماندگار و جاوید نیستند. علم که بهترین آنهاست گاه در همین دنیا در زمان زنده بودن انسان مثل قدرت و ثروت از آدم گرفته می شود.

و مِنکُم مَن یُرَدُّ اِلی اَرذَلِ العُمُرِ لِکَی لا یَعلَمَ بَعدَ عِلمٍ شیئاً اِنَّ اللهَ عَلیمٌ قَدیر (1)
خداوند بعضی از شما را به پست ترین مراتب عمر انسان می رساند تا آنجا که تمام دانشی را که فرا گرفته فراموش می کنند خداوند آگاه و مقتدر است.

امام علیه السلام در جای دیگر می فرماید:
المالُ وَ بالٌ علی صاحِبِه الّا ما قَدَّمَ مِنهُ (2)
مال برای صاحب مال و بال است مگر آنچه که برای آخرتش پیش فرستد.

پی نوشت:
1- نمل، آیه 70
2- غرر الحکم، ح 1957

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.