چه بسا یک خوردن از خوردنی‌ها جلوگیری کند

امام علی علیه السلام فرمودند:

کَمْ مِنْ أَکْلَهٍ مَنَعَتْ أَکَلَاتٍ.

چه بسا یک خوردن از خوردنی‌ها جلوگیری کند.

نهج البلاغه، حکمت 162

ره آورد شوم حرام خواری همین است گاه یک لقمه حرام سبب می شود گلوگیر انسان شود و از لقمه های فراوانی محروم کند.
بعضی فکر می کنند آدم زرنگی هستند ولی خبر ندارند که زرنگی به این نیست که از راه حرام جمع مال کنند چون از گلویشان پایین نمی رود وخود باعث می شوند از بهره مند شدن ثروت حرام به دست آورده محروم شوند.

چه بسا یک لقمه حرام آدم را از غذاهای معنوی فراوانی محروم کند.

مَن اَکَلُ لُقمهٌ مِن حرامٍ لَم تُقبَل لَه صلاهٌ اَربَعینَ لَیلَهً (1)
رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: هر کس یک لقمه حرام بخورد نماز چهل شبش پذیرفته نشود.

همان بزرگور فرمود:
اِنَّ اللهَ عَزَّوجَلَّ حَرَّمَ الجَنَّهَ جَسَداً غَذِی بِحَرامٍ (2)
خدای عزوجل بهشت را بر بدنی که از مال حرام تغذیه شود حرام کرده است.

امام باقر علیه السلام فرمود :
اِنَّ الرَّجُلَ اِذا اصابَ مالاً مِن حَرامِ لمَ یُقبَل مِنهُ حَجٌّ و لا عُمرَهٌ و لاصِلَهُ رَحِمٍ حتّی انَّهُ یَفسُدُ فیهِ الفَرجُ (3)
هرگاه انسان مالی از حرام به دست آورد نه حجی از او پذیرفته شود و نه عمره ای و نه صله رحمی و حتی در ازدواج و زناشویی او تاثیر سوء می گذارد.

پی نوشت:
1- کنزالعمال 9266
2- تنبیه الخواطر ج 1 ص 61
3- امالی طوسی ص 680

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.