امام صادق علیه السلام به ابن ابى یعفور درباره طلب خیر از خدا فرمودند:
تُعَظِّمُ اللّهَ و تُمَجِّدُهُ و تَحْمَدُهُ و تُصلّی على النَّبیِّ و آلهِ صلى الله علیه و آله، ثُمّ تقولُ: اللّهُمَّ إنّی أسألُکَ بأنّکَ عالِمُ الغَیبِ و الشَّهادَةِ الرّحمنُ الرّحیمُ، و أنتَ عَلاّمُ الغُیوبِ، أسْتَخیرُ اللّهَ برَحْمتِهِ.

ابتدا خدا را به بزرگى و عظمت یاد مى‌کنى و او را مى‌ستایى و بر پیامبر و خاندانش درود مى‌فرستى و سپس مى‌گویى: پروردگارا! از تو که داناى غیب و آشکار و رحمان و رحیمى و تو که داناى تمام رازهایى تقاضا مى‌کنم؛ از خدا به مدد رحمتش طلب خیر مى‌کنم.
بحار الانوار، ج 88، ص 256