امام صادق علیه السلام فرمودند:
إنَّ الرَّجُلَ إذا خَرَجَ مِن مَنزِلِهِ یُریدُ زِیارَةَ الحُسَینِ علیه السلام، شَیَّعَهُ سَبعُمِئَةِ مَلَکٍ مِن فَوقِ رَأسِهِ ومِن تَحتِهِ، وعَن یَمینِهِ، وعَن شِمالِهِ، ومِن بَینِ یَدَیهِ ومِن خَلفِهِ، حَتّى یَبلُغوا بِهِ مَأمَنَهُ، فَإِذا زارَ الحُسَینَ علیه السلام ناداهُ مُنادٍ: قَد غَفَرَ اللّهُ لَکَ، فَاستَأنِفِ العَمَلَ. ثُمَّ یَرجِعونَ مَعَهُ مُشَیِّعینَ لَهُ إلى مَنزِلِهِ، فَإِذا صاروا إلى مَنزِلِهِ قالوا: نَستَودِعُکَ اللّهَ، فَلا یَزالونَ یَزورونَهُ إلى یَومِ مَماتِهِ، ثُمَّ یَزورونَ قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام فی کُلِّ یَومٍ، وثَوابُ ذلِکَ لِلرَّجُلِ.

چون مرد به قصد زیارت حسین علیه السلام از خانه‌اش بیرون مى‌آید، هفتصد فرشته از بالاى سرش و زیر [پاى] او، و راست و چپش، و جلو و پشتش او را همراهى مى‌کنند تا به جایگاه امنش برسانند، و چون حسین علیه السلام را زیارت کند، منادى او را ندا مى‌دهد: «خداوند ، تو را آمرزید. عمل از سر گیر».
سپس با او باز مى‌گردند و تا خانه‌اش بدرقه مى‌کنند و چون به خانه اش در مى‌آیند، مى‌گویند: «تو را به خدا مى‌سپاریم»، و پیوسته او را تا روز مرگش دیدار مى‌کنند و نیز هر روز قبر حسین علیه السلام را زیارت مى‌کنند که ثوابش براى اوست.
کامل الزیارات: ص ۳۵۱ ح ۶۰۲ ؛ بحار الأنوار: ج ۱۰۱ ص ۶۸ ح ۶۲.