شناخت نیکبختى پس از چشیدن تلخى مصائب

امام علی علیه السلام فرمودند:

لَنْ یُعْرَفَ حَلاَوَةُ اَلسَّعَادَةِ حَتَّى تُذَاقَ مَرَارَةُ اَلنَّحْسِ.

شناخته نمى‌شود شیرینى نیکبختى تا این که چشیده شود تلخى بدبختى.

غرر الحکم، ج 1، ص 553

مراد حضرت علی (علیه السلام) این است که تا کسى تلخى بدبختى و مصائب را حس نکرده باشد، شیرینى نیکبختى را نمى‌شناسد و قدر آن را نمى‌داند مثل این که تا کسى تلخى بیمارى را نچشیده باشد، شیرینى صحت را چنان‌که باید نمى‌شناسد و همچنین تا تلخى فتنه و خوف را نچشد، شیرینى امنیت و عافیت را چنان‌که باشد نمى‌داند، و همچنین در سایر مراتب.