خویشتنداری روزه دار از پاسخگویی به دشنام

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

ما مِن عَبدٍ صالِحٍ یُشتَمُ فَیَقولُ : إنّی صائِمٌ سَلامٌ عَلَیکَ لا أشتِمُکَ کَما شَتَمتَنی، إلاّ قالَ الرَّبُّ ـ تَبارَکَ وتَعالى ـ : «اِستَجارَ عَبدی بِالصَّومِ مِن شَرِّ عَبدی، فَقَد أجَرتُهُ مِنَ النّارِ».

هیچ بنده شایسته‌اى نیست که دشنامش دهند و بگوید: «من روزه دارم. سلام بر تو! به تو دشنام نمى دهم، آن گونه که دشنامم دادى»، مگر آن که پروردگار متعال گوید: «بنده من از شرّ بنده من، به روزه پناه برد. من هم او را از آتش، پناه دادم».

الکافی: ج ۴ ص ۸۸