امام علی علیه السلام فرمودند:
لَا یزَهِّدَنَّک فِی الْمَعْرُوفِ مَنْ لَا یشْکرُهُ لَک، فَقَدْ یشْکرُک عَلَیهِ مَنْ لَا یسْتَمْتِعُ بِشَیءٍ مِنْهُ، وَ قَدْ تُدْرِک [یدْرَک] مِنْ شُکرِ الشَّاکرِ أَکثَرَ مِمَّا أَضَاعَ الْکافِرُ؛ "وَ اللَّهُ یحِبُّ الْمُحْسِنِینَ".

ناسپاسى مردم تو را از کار نیکو باز ندارد، زیرا هستند کسانى، بى آن که از تو سودى برند تو را مى‌ستایند، چه بسا ستایش اندک آنان براى تو، سودمندتر از ناسپاسى ناسپاسان باشد. (و خداوند نیکوکاران را دوست دارد).
نهج البلاغه: حمکت 204