پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ما مِنْ عَبْدٍ یحَدِّثُ نفسَهُ‌بقیامِ ساعَةٍ مِنَ اللیلِ فَینامُ عنها الّا کانَ نَومُهُ صَدَقَهً تَصَدَّقَ اللَّهُ بها علَیهِ و کتِبَ لَهُ أجرُ مانَوى.

هیچ بنده‌اى نیست که قصد آن کند پاسى از شب را براى نماز برخیزد، امّا خوابش برد، جز این‌که خوابش صدقه‌اى باشد که خداوند آن را از طرف او بدهد و ثواب نیتى که کرده است، برایش منظور گردد.
میزان الحکمه: 7/ 3154 ؛ کنزالعمّال: 21475