حضرت عبد العظیم علیه السلام از امام رضا علیه السلام چنین روایت مى کند:
المُسلِمُ الَّذی یسلَمُ المُسلِمونَ مِن لِسانِهِ و یدِهُ ولَیسَ مِنّا مَن لَم یأمَن جارُهُ بَوائِقَهُ.

مسلمان کسى است که مردم از دست و زبان او آسوده باشند و از ما نیست آن که همسایه اش از شرّ او در امان نباشد.
عیون اخبار الرّضا علیه السلام: ج ۱، ص ۲۴