حاکمیت صالحان بر کره زمین

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:

لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْیَا عَلَیْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ عَلَى وَلَدِهَا وَ تَلَا عَقِیبَ ذَلِکَ وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ.

دنیا بعد از طغیان به ما روی خواهد آورد چون ماده شتر بدخو که به بچه خود مهربانی می کند و سپس این آیه را تلاوت نمود و می خواهیم بر آنان که مردم ناتوانشان شمرده اند منت گذاریم و آنان را امامان و وارثان قرار دهیم.

نهج البلاغه: حکمت 200

امام (علیه السلام) به حاکمیت صالحان بر کره زمین اشاره می کند که بالاخره دنیا و دنیاداران بعد از همه سرکشی هایشان سراغ ما خواهند آمد و وعده الهی محقق خواهد شد.

در دعای افتتاح که شب های ماه مبارک رمضان وارد است عباراتی مشاهده می شود که حکایت از دولت کریمه امام زمان علیه السلام و از بین رفتن موانع ظهور می نماید.

اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَی وَلِیِّ أَمْرِکَ الْقَائِمِ الْمُؤَمَّلِ؛
خدایا درود فرست بر ولی امر خود که قائم است و مورد امید همگان می باشد.

زندگی آرمانی هر مومن در عصر حضرت مهدی (روحی له الفداء) محقق خواهد شد. بلکه باید گفت هر انسان در هر کجای عالم که طالب اجرای عدالت و حاکمیت صلح و صفاست امید و ارزو به ولی امری دارد که خواسته فطری اش را پاسخگو است.

مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید
که ز انفاس خوشش بوی کسی می آید
از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش
زده ام فالی و فریادرسی می آید

اسْتَخْلِفْهُ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفْتَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِ مَکِّنْ لَهُ دِینَهُ الَّذِی ارْتَضَیْتَهُ لَهُ أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْنا؛
خدایا او را خلیفه روی زمین قرار ده همان طور که پیشینیان را گماردی او را تمکن ده بر دینی که برایش می پسندی و پس از خوفش امنیت عطایش کن.

عبارات فوق دقیقا برگرفته ای از آیه شریفه 55 سوره مبارکه نور است.

اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیْکَ فِی دَوْلَهٍ کَرِیمَهٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ؛
خدایا میل و رغبت داریم به برقراری دولت باکرامتی که در سایه آن اسلام و مسلمین عزت یابند و نفاق و منافقین ذلیل گردند.

در کل در دوران حکومت امام عصر (روحی له الفداء) احیاء دوباره اسلام و احکام ناب محمدی (صلّی الله علیه و آله و سلم) خواهد شد. زمین از وجود ستم و ستمکاران تطهیر می شود و تحول اقتصادی و ایجاد رفاه برای تمام طبقات جامعه واقع می گردد.


شرح ابن میثم
و به دنبال این سخن، امام (علیه السلام) این آیه مبارکه را تلاوت کرد: وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ.

ضروس به معناى شتر بدخویى است که شخصى آن را مى دوشد گاز مى گیرد تا شیر براى بچه اش بماند و این کار به خاطر زیادى علاقه به بچه اش مى باشد. کلمه شماس یعنى تندخویى را -به جهت آمادگى دنیا براى منع آن حضرت از خود- براى دنیا استعاره آورده است، به خاطر شباهتى که دنیا به اسبی دارد که مانع از سوار شدن بر پشتش مى شود. امام (علیه السلام) روآوردن دنیا را به ایشان و آماده شدن براى استقرار حکومت امام (علیه السلام) را -پس از رنج ها و مشقت هاى فراوان- به مهربانى شتر گاز گیرنده بر بچه اش تشبیه مى کند. وجه شبه زیادى مهر و علاقه‌مندى است. و استشهاد به آیه هم که روشن است.(1)

پی‌نوشت:
1. ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5 ص 591 و 592

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.