امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
وَ سُئِلَ علیه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً فَقَالَ هِیَ الْقَنَاعَةُ.

وقتی از امام علی علیه‌ السلام درباره این کلام پروردگار که می فرماید: «بنده صالح خود را زندگی پاکیزه می دهیم» پرسیدند، حضرت فرمودند: منظور از زندگی پاکیزه، قناعت است.
نهج البلاغه: حکمت 221
شرح حدیث:
در حکمت قبل امام علی علیه السلام فرمودند: قناعت پادشاهی است در اینجا می فرمایند: منظور پروردگار از زندگی پاکیزه، قناعت است.

به راستی که انسان قانع دور از هر دغدغه حرامخواری و چشم داشت به مال دیگران زندگی راحت و آرامی را برگزار می کند. روز به اندازه نیازش تلاش می کند و شب را بدون فکر و خیال و غم و غصه در بستر استراحت می آرمد و به موقع به خورد و خوراک خویش می رسد و در وقت فضیلت به عباداتش می پردازد و حتی پیشگام در سحرخیزی و راز و نیاز با حضرت معبود است و از نعمت تجهد برخوردار است.

خواب و خورت ز مرتبه عشق دور کن
آنکه رسی به خویش که بیخواب و خور شوی
گر نور عشق حق بدل و جانت اوفتد
بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوی
وجه خدا گر شودت منظر منظر
زین پس شکی نماند که صاحب نظر شوی

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.