امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
مَنْ یُعْطِ بِالْیَدِ الْقَصِیرَةِ یُعْطَ بِالْیَدِ الطَّوِیلَةِ.

آن کس که با دست کوتاه ببخشد، از دستی بلند پاداش گیرد.
نهج البلاغه: حکمت 224
شرح حدیث:
ره آورد انفاق این است وقتی بنده ضعیف و ناتوان الهی از آنچه خداوند به وی تفضل فرموده ببخشد دست بلند پروردگار به او پاداش می دهد پاداش خداوند متعال هم به اندازه کرم و بزرگی اوست. خداوند تبارک و تعالی به نمونه هایی از پاداش خود برای آدم های بخشنده اشاره فرموده است:
مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ؛
هر کس کار خوبی انجام دهد برای او ده برابر پاداش خواهد بود.(1)

مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْهَا وَهُمْ مِنْ فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ آمِنُونَ؛
آنانی که در روز قیامت با کارهای نیک آیند پاداشی بهتر از کار نیک خود خواهند داشت و از وحشت آن روز در امان می باشند.(2)

أُولَئِکَ یُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَیْنِ بِمَا صَبَرُوا وَیَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَهِ السَّیِّئَهَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ؛
این ها را دوبار پاداش دهند زیرا شکیبایی کردند و بدی را به نیکی دفع نمودند و از انچه روزی آنان کردیم انفاق می کنند.(3)

شرح ابن میثم
این سخن امام (علیه‌ السلام) اشاره دارد به آیات شریفه: مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً یُضاعِفْهُ لَکُمْ که لفظ ید (دست) را در هر دو مورد، براى نعمت و بخشش استعاره آورده است. و دراز و کوتاه، کنایه از زیادى و کمى است.(4)

پی‌نوشت‌ها:
1- سوره انعام، آیه 60
2- سوره نمل، آیه 89
3- سوره قصص، آیه 54
4- ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5، ص 609

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.