ضرورت توجه به فناپذیری لذت ها

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:

اذْکُرُوا انْقِطَاعَ اللَّذَّاتِ وَ بَقَاءَ التَّبِعَاتِ.

بریده شدن لذت ها و خوشی ها و بر جای ماندن گناهان را به یاد آورید.

نهج البلاغه: حکمت 425

برای مهار خواهش های بی جای نفسانی و کنترل شهوات همین یک موعظه کافی است کسی که بنابر اصلاح نفس دارد فقط بیندیشد که خوشی های نامشروع قطع و تمام می شود تبعاتش که وزر و وبال گناه است م یماند فورا تصمیم می گیرد تغییر رویه دهد به درگاه الهی توبه کند و تلاش می کند باقیمانده از عمر را دنبال لذات حرام نرود و با اعمال خوب خویش جبران گذشته ها را کند.

لذات و خوشی های حرام گاه با مرگ پایان می پذیرد و گاه با بیماری ها و حوادث تلخی که برای انسان اتفاق می افتد پس چه بهتر تا فرصت باقی است یادآوری امام علیه السلام را بر دل و فکر خویش یادآوری کنیم تا از افتادن در دام گناه در امان بمانیم.

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390.