مصداق رهبر و والی شایسته

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:

وَ وَلِیَهُمْ وَالٍ، فَأَقَامَ وَ اسْتَقَامَ، حَتَّى ضَرَبَ الدِّینُ بِجِرَانِهِ.

بر آنان فرمانروایی حاکم شد که کارها را به پا داشت و استقامت ورزید تا دین استوار شد.

نهج البلاغه: حکمت 459

امام علیه السلام در مقام توصیف یک والی و رهبر حکومت الهی است که بهترین مصداقش خود حضرت است که کارها را به پا داشت و استقامت کرد تا دین استوار بماند.

به عبارتی تعیین تکلیف برای رهبران حکومت اسلامی دارد که باید تمام همت خود را بگذارند که احکام اسلام برپا گردد و برای استواری دین خدا قصور نکنند. فرهنگ ناب و اصیل اسلامی وقتی در جای جای کشور اسلامی خود را نشان می دهد که حاکم وقت تمام تلاش خود را برای استقرار آن به هر شکل ممکن انجام دهد.

رهبر حکومت اسلامی در راس متولیان فرهنگی و اعتقادی مردم قرار دارد هر از چند گاهی باید مجموعه فرهنگی کشور را در صورت کوتاهی و کم کاری مواخذه کند تا دین سرپا بایستد و تزلزلی در اعتقادات و رفتارهای اخلاقی مردم وارد نگردد. که طبق فرمایش امام علیه السلام در جای دیگر هدف نهایی دین همین است.

غایَهَ الدِّینِ الاَمرُ بِالمَعروفِ و النَّهیِ عَنِ المُنکَرِ و اِقامَهُ الحُدود(1)
هدف نهایی دین فرمان دادن به خوبی و بازداشتن از بدی و برپا داشتن حدود الهی است.

پی‌نوشت:
1- غرر الحکم، ح 6373

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390.