امام جواد علیه‌ السلام فرمودند:
قصص الأنبیاء للراوندى عن ابن بابویه، قال: حدّثنا علىّ بن أحمد بن محمد بن عمران الدقّاق، حدّثنا محمّد بن أبى عبد اللَّه الکوفى، حدّثنا سهل بن زیاد الآدمى، عن عبد العظیم بن عبد اللَّه الحسنى علیه السلام، قالَ:

کَتَبتُ إلى‌ أبى جَعفَرٍ - أعنى مُحَمَّدَ بنَ عَلِىِّ بنِ موسى‌ علیه السلام - أسأَلُهُ عَن ذِى الکِفلِ مَا اسمُهُ، و هَل کانَ مِنَ المُرسَلینَ؟

فَکَتَبَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیهِ: بَعَثَ اللَّهُ تَعالى‌ جَلَّ ذِکرُهُ مِئَةَ ألفِ نَبِیٍّ و أربَعَةً و عِشرینَ ألفَ نَبِیٍّ؛ المُرسَلونَ مِنهُم ثَلاثُمِئَةٍ و ثَلاثَةَ عَشَرَ رَجُلاً، و إنَّ ذَا الکِفلِ مِنهُم صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیهِم، و کانَ بَعدَ سُلَیمانَ بنِ داودَ علیه السلام، و کانَ یَقضى بَینَ النّاسِ کَما کانَ یَقضى داودُ علیه السلام، و لَم یَغضَب إلّا للَّهِ‌ِعزّ وجلّ ، و کانَ اسمُهُ «عویدیا» وهُوَ الَّذى ذَکَرَهُ اللَّهُ تَعالى‌ جَلَّت عَظَمَتُهُ فى کِتابِهِ حَیثُ قالَ: (وَ اذْکُرْ إِسْمَعِیلَ وَ الْیَسَعَ وَ ذَا الْکِفْلِ وَ کُلٌّ مِّنَ الْأَخْیَارِ).

حضرت عبد العظیم علیه السلام: به امام جواد علیه السلام نوشتم که نام «ذو الکفل» چه بود؟ و آیا «ذو الکفل» از پیامبران مُرسل بوده یا نه؟
امام - که درودهاى خدا بر او باد - نوشت: «خداوند، صد و بیست و چهار هزار پیغمبر مبعوث کرد که سیصد و سیزده نفر آنان، مُرسل بودند و ذو الکفل هم از این پیغمبران به شمار مى‌رفت. او (ذو الکفل) پس از سلیمان بن داوود علیهما السلام مبعوث شد و مانند داوود، میان مردم داورى مى‌کرد و جز براى خداوند، خشم نمى‌کرد. نام وى عویدیا بود، و او همان کسى است که خداوند متعال در کتاب خود (قرآن)، آن جا که مى‌فرماید:
( و اسماعیل و یَسَع و ذو الکفل را به یاد آور [که‌] همه از نیکان بودند)،[1] او را یاد کرده است».
قصص الأنبیاء، راوندى: ص ۲۱۳ ح ۲۷۷ ؛ بحار الأنوار: ج ۱۳ ص ۴۰۵.
شرح حدیث:
قرآن کریم به روشنى دلالت دارد که شمار انبیا فراوان است؛ امّا تعداد آنها را مشخّص نکرده است. در احادیث، شمار آنها بسیار متفاوت گزارش شده و عددى که در روایت حضرت عبد العظیم علیه السلام آمده، مشهور است؛ ولى در روایات دیگر، عدد «صد و بیشتر»،[2] «هشت هزار»،[3] «سى و دو هزار»[4] و «یکصد و چهل هزار»[5] نیز ذکر شده است.

شیخ صدوق رحمه اللَّه علیه مطابق روایتِ «یکصد و بیست و چهار هزار»، نظر داده، مى‌گوید:

اعتقاد ما در مورد عدد انبیا این است که آنها ۱۲۴۰۰۰ نفر بوده‌اند و ۱۲۴۰۰۰ وصى داشته‌اند .[6]

گفتنى است که در عقیده به «نبوّت»، معیّن کردن عدد انبیا ضرورى نیست؛ بلکه اعتقاد اجمالى به همه انبیاى الهى کافى است.

پیامبرانى که نام آنها در قرآن آمده، عبارت‌اند از:
۱. آدم، ۲. نوح، ۳. ادریس، ۴. هود، ۵. صالح، ۶. ابراهیم، ۷. لوط، ۸ . اسماعیل، ۹. یَسَع، ۱۰. ذو الکفْل، ۱۱ . الیاس، ۱۲ . یونس، ۱۳. اسحاق، ۱۴. یعقوب، ۱۵. یوسف، ۱۶. شعیب، ۱۷. موسى، ۱۸. هارون، ۱۹. داوود، ۲۰. سلیمان، ۲۱. ایّوب، ۲۲. زکریّا، ۲۳. یحیى، ۲۴. اسماعیل (صادق الوعد)، ۲۵. عیسى، ۲۶. محمد صلى اللَّه علیه و آله.

پی‌نوشت‌ها:
[1] ص: آیه ۴۸.
[2] کنز العمّال: ح ۳۲۲۸.
[3] بحار الأنوار: ج ۱۱ ص ۳۱.
[4] بحار الأنوار: ج ۱۱ ص ۶۰.
[5] بحار الأنوار: ج ۱۶ ص ۳۰۲.
[6] الاعتقادات ، صدوق: ص ۹۲ .