قطعا هر كس به خاطر ترس از دست دادن نعمتى يا گرفتار شدن به بلايى ناگهانى و يا از دست دادن سلامتى بگويد: «اى زنده، اى پابرجا، اى

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

ما مِنْ عَبْدٍ يَخافُ زَوالَ نِعْمَةٍ اَوْ فَجاءَةِ نِقْمَةٍ اَوْ تَغَيُّرِ عافيَةٍ وَ يَقولُ: يا حَىُّ يا قَيُّومُ يا واحِدُ يا مَجيدُ يا بَرُّ يا كَريمُ يا رَحيمُ يا غَنىُّ تَمِّمْ عَلَيْنا نِعْمَتَكَ وَهَبْ لَنا كَرامَتَكَ وَ اَلْبِسْنا عافيَتَكَ اِلاّ اَعْطاهُ اللّه ُ تَعالى خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ؛

قطعا هر كس به خاطر ترس از دست دادن نعمتى يا گرفتار شدن به بلايى ناگهانى و يا از دست دادن سلامتى بگويد: «اى زنده، اى پابرجا، اى يكتا، اى بزرگ، اى نيكوكار، اى بزرگوار، اى مهربان، اى بى نياز! نعمتت را بر ما كامل كن و بخششت را ارزانى ما كن و لباس عافيت را بر تن ما بپوشان» خداوند، خير دنيا و آخرت به او عطا مى فرمايد.

بحارالأنوار، ج 95، ص 194، ح 27.