سزاوار نيست كه بنده خدا، در دوران زندگي به دو خصوصيّت اعتماد كند و به آن دلبسته باشد: يكي عافيت و تندرستي و ديگري ثروت و بي ني

امام علی علیه السّلام فرمودند:

لا ينبغي للعبد ان يثق بخصلتين: العافية و الغني، بَيْنا تَراهُ مُعافاً اِذْ سَقُمَ، وَ بَيْنا تَراهُ غنيّاً إذِ افْتَقَرَ ؛

سزاوار نيست كه بنده خدا، در دوران زندگي به دو خصوصيّت اعتماد كند و به آن دلبسته باشد: يكي عافيت و تندرستي و ديگري ثروت و بي نيازي است. زيرا چه بسا در حال صحّت و سلامتي مي باشد ولي ناگهان انواع مريضي ها بر او عارض مي گردد و يا آن كه در موقعيّت و امكانات خوبي است، ناگهان فقير و بيچاره مي شود، ـ پس بدانيم كه دنيا و تمام امكانات آن بي ارزش و بي وفا خواهد بود و تنها عمل صالح مفيد و سودبخش مي باشد ـ.

بحارالأنوار، ج 69، ص 68