پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إذا التَبَسَت علَيكُمُ الاُمورُ كَقِطَعِ اللَّيلِ المُظلِمِ فعلَيكُم بالقرآنِ ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَى الجَنّةِ ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَى النارِ ؛

هر گاه كارها همچون پاره هاى شب تار بر شما تاريك و شبهه ناك شد ، به قرآن روى آوريد؛ زيرا قرآن شفيعى است كه شفاعتش پذيرفته است و شاكى و خصمى است كه شكايتش قبول مى شود . هر كه قرآن را فرا روىِ خود قرار دهد ، او را به سوى بهشت كشاند و هر كه آن را پشت سر خويش نهد ، به سوى دوزخش براند .
نوادر الراونديّ : 21 ، 22