امام سجاد علیه السّلام در مناجاتی خطاب به خداوند متعال عرضه داشتند:
أَسْألُکَ بِکَرَمِکَ أنْ تَمُنَّ عَلَیَّ مِنْ عَطائِکَ بما تَقرُّبِهِ عَینی و ... من الیَقینِ بما تُهَوِّنُ بِهِ عَلَیَّ ... ؛

به کرم و بزرگواریت از تو می خواهم که از عطای خود آن مقدار به من ارزانی داری که مایة شادمانی و روشنائی دیدگان من باشد ... و از یقین آن مقدار به من عطاء فرمائی که به واسطة آن مصیبتهای دنیا بر من آسان شود و پرده های کوری از دیدة بصیرتم کنار زده شود.
بحار الانوار، ج 94، ص 145، ح 21