امام علی علیه السلام به نوف بکالی فرمودند:
یا نَوْفُ، أتَدْرِی یا نَوْفٌ مَنْ شِیعَتِی؟ قالَ: لا واللهِ، قالَ: شِیعَتِی الذُّبَّلُ الشِّفاهُ،الْخُمَّضُ الْبُطُونِ، الَّذینَ تُعْرَفُ الرُّهبانِیَّةٌ فِی وُجُوهِهِمْ رُهْبانُ الَّیْلِ و اُسْدٌ بِالنَّهارِ.

ای نوف! آیا می دانی که شیعه من کیست؟ نوف گفت: قسم به خدا نمی دانم. امام علیه السلام فرمودند: لب های شیعه من گواه بر ذکر و یاد خدای اوست، شکم وی گواه پرهیز از شکم پرستی است و نیز عدم وابستگی به دنیا را سیمای آنان گواهی می دهد، آنان دنیا گریزان (عابدان) شب و شیر مردان روزاند.
بحار الأنوار، ج 78، ص 95