امام علی علیه السّلام فرمودند:
وَ ما هَلَک مِنَ الاُمَّةِ إلّا النّاصِبِينَ وَ الْکافِرينَ وَ الْجاحِدينَ وَ الْمعانِدينَ قالَ: فَأمّا مَنْ تَمَسَّک بِالتُّوحيدِ وَ الْاِقْرارِ بِمُحَمَّدٍ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - وَ الْاِسْلامِ ... .

از ميان مردم مسلمان، کسي به هلاکت نمي رسد مگر اينكه از ناصبيان و کافران و انکار کنندگان و معاندان باشند. و افزود: و امّا کسي که به توحيد، تمسّک جويد و به پيامبر اسلام و حقانيت دين اسلام اعتراف داشته باشد و همچنان در اين عقيده باقي بوده و خارج نگردد و ظالمين به ما اهل بيت را پشتيباني نکند و برابر ما کينه و عداوت نورزد، اگر در تشخيص آن که خليفه رسول الله کيست، در ترديد قرار گيرد و «ولايت ما أهل بيت» را در نيابد و البته با ما اظهار دشمني نداشته باشد، اين انسان مسلمان مستضعف خواهد بود که اميد رحمت و مغفرت براي او هست و او فقط بايد نگران گناهانش باشد.
مستدرک سفينة البحار، ج 6، ص 468