هرگاه درستكاري بر روزگار و مردمش حاكم شود و در چنين زماني كسي به ديگري بي آن كه گناهي از او آشكار شود، گمان بد ببرد، ظلم كرده ا

امام علی علیه السّلام فرمودند:

اِذَا اسْتَولَي الصَّلاحُ عَلَي الزَّمانِ وَ اَهْلِهِ ثُمَّ أساءَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ لَمْ تَظْهَرْ مِنْهُ حَوبَةٌ فَقَدْ ظَلَمَ، وَ اِذَا اسْتَوْلَي الفَسادُ عَلَي الزَّمانِ وَ اَهْلِهِ فَاَحْسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ فَقَدْ غَرَّرَ.

هرگاه درستكاري بر روزگار و مردمش حاكم شود و در چنين زماني كسي به ديگري بي آن كه گناهي از او آشكار شود، گمان بد ببرد، ظلم كرده است و هرگاه فساد بر روزگار و مردم آن حاكم شود و كسي به ديگري خوشبين باشد، خود را فريب داده است.

نهج البلاغه، حكمت 114