امام علی علیه السّلام فرمودند:
قال الامام علی(علیه السّلام) فی صفه النبی(صلی الله علیه و آله و سلم): طبیب دوار بطبه قد أحکم مراهمه و أحمی (أمضی) مواسمه یضع ذلک حیث الحاجه إلیه من قلوب عمی و آذان صم و ألسنه بکم، متتبع بدوائه مواضع الغفله و مواطن الحیره...؛

امام علی(علیه السّلام) در توصیف پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: پزشکی است که با دانش خود، همواره میان مردم می گردند، مرهمهایش را به خوبی فراهم و ابزار کارش را آماده کرده و آنها را هر جا که لازم باشد، از دلهای کور و گوشهای کر و زبانهای گنگ به کار می برد، غفلت گاه و جایگاه های حیرت را جستجو و با داروی خود آنها را درمان می کند.
نهج البلاغه خطبه 108