فضل بن ابى قرّه می گوید:
دَخَلنا عَلى اَبى عَبدِاللَّهِ عليه السلام وَ هُوَ يَعْمَلُ فى حائطٍ لَهُ فَقُلنا: جَعَلَنَا اللَّهُ فِداكَ! دَعْنا نَعْمَلْ لَكَ اَو تَعْمَلْهُ الغِلمانُ. قالَ: لا، دَعونى فَاِنّى اَشْتَهى اَنْ يَرانِى اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ اَعْمَلُ بِيَدى وَ اَطْلُبُ الحَلالَ فى اَذى نَفْسى؛

خدمت امام صادق عليه السلام كه در باغشان مشغول كار بودند، رسيديم و عرض كرديم: خدا ما را فداى شما كند! اجازه بدهيد يا ما برايتان كار كنيم و يا غلامان. حضرت فرمودند: نه، مرا به حال خود بگذاريد؛ زيرا دوست دارم خداوند عزّوجلّ مرا در حال كار كردن و زحمت كشيدن براى كسب روزى حلال ببيند.
من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 163، ح 3595.