يكى از خانواده من به امام حسن عسگرى (عليه السلام) نامه نوشت و در مورد نماز شب مسافر در اوّل شب سئوال كرد، امام (عليه السلام) د

ابراهيم بن سيابه مى گويد:

كَتَبَ بَعْضُ اَهْلِ بَيْتى اِلى اَبى مُحَمَّدٍ عليه السلام فِى صَلاةِ الْمُسافِرِ اَوَّلُ اللَّيْلِ صَلاةُ اللَّيْلِ فَكَتَبَ عليه السلام: فَضْلُ صَلاةِ الْمُسافِرِ اَوَّلَ اللَّيْلِ كَفَضْلِ صَلاةِ الْمُقِيمِ فِى الْحَضَرِ مِنْ آخِرِ اللَّيْلِ؛

يكى از خانواده من به امام حسن عسگرى (عليه السلام) نامه نوشت و در مورد نماز شب مسافر در اوّل شب سئوال كرد، امام (عليه السلام) در پاسخ نوشتند: فضيلت نماز شب مسافر در اوّل شب مثل فضيلت نماز آخر شب غير مسافر است.

[بحارالانوار، ج 78، ص 210 ]