پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
مَن اقْتَطَعَ مالَ مُؤمِنٍ غَصْباً بِغَيْرِحَقِّهِ لَمْ يَزَلِ اللّه ُ عَزَّ وَ جَلَّ مُعْرِضاً عَنْهُ ماقِتاً لِأعْمالِهِ الَّتى يَعْمَلُها مِنَ البِرِّ وَ الخَيْرِ، لايُثْبِتُها فى حَسَناتِهِ حَتّى يَتُوبَ، وَ يَرُدُّ المالَ الّذى أَخَذَهُ إلى صاحِبِهِ؛

كسى كه مال مؤمنى را به ناحق از او بگيرد و به او ندهد، خداوند پيوسته از او اعراض كرده و كارهاى نيك او را نكوهيده مى دارد و آنها را در نامه اعمال نيك او نمى نويسد تا توبه كند و مالى را كه از آن مؤمن گرفته به او برگرداند.
[ بحارالانوار ج 104 ص 294 ح 8.]