امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اذا اَذْنَبَ الرّجلُ يخرُج في قلبِهِ نكتَةٌ سَوْداءُ فاِنْ تابَ انْمَحَت و ان زادَ زادَتْ حتّي تغلِبَ علي قلبِهِ فَلا يفلِح بعدَها ابداً؛

زماني كه انسان گناهي را مرتكب شود نقطه اي سياه در قلب و روح او ايجاد مي شود، اگر توبه كند پاك مي شود و اگر بر گناهان خود بيفزايد بر آن سياهي نيز افزوده مي شود تا جائي كه تمام قلب او را فرا گيرد که بعد از آن هيچ گاه رستگار نخواهد شد.
بحارالانوار، ج 70، ص 327