پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله خطاب به امام علی علیه السلام فرمودند:
یا اَبَا الْحَسَنِ! اِنَّ اللّهَ تَعالى جَعَلَ قَبْرَکَ وَقَبْرَ وُلْدِکَ بِقاعا مِنْ بِقاعِ الْجَنَّةِ وَ عَرْصَةً مِنْ عَرَصاتِها وَ اِنَّ اللّهَ جَعَلَ قُلُوبَ نُجَباءَ مِنْ خَلْقِهِ وَ صَفْوَةً مِنْ عِبادِهِ تَحِنُّ اِلَیْکُمْ وَ تَحْتَمِلُ الْمَذَلَّةَ وَ الْأَذى فَیُعَمِّرُونَ قُبُورَکُمْ وَ یُکْثِرُونَ زیارَتَها؛

اى اباالحسن! خداى متعال، قبر تو و فرزندانت را بقعه اى از بقعه هاى بهشت و آستانه اى از آستانه هاى آن قرار داده است و همانا خداوند، دلهاى بندگان نجیب و برگزیده خویش را شیفته شما قرار داده است که در راه زیارت شما خوارى و اذیّتها را به جان مى خرند و قبرهاى شما را آباد مى کنند و بسیار به زیارت آنها مى آیند.
[بحارالانوار، ج 97، ص 121.]