نشستن نزد بیمار برتر از نماز خواندن در مسجد

مرازم بن حکیم می‌گوید:

زامَلتُ مُحَمَّدَ بنَ مُصادِفٍ، فَلَمّا دَخَلنَا المَدینَةَ اعتَلَلتُ، فَکانَ یَمضی إلَى المَسجِدِ ویَدَعُنی وَحدی، فَشَکَوتُ ذلِکَ إلى مُصادِفٍ، فَأَخبَرَ بِهِ أباعَبدِاللّه ِ علیه السّلام فَأَرسَلَ إلَیهِ: قُعودُکَ عِندَهُ أفضَلُ مِن صَلاتِکَ فِی المَسجِدِ؛

با محمّد بن مصادف همسفر شدم. چون به مدینه وارد شدیم، بیمار شدم. او [در این مدّت] به مسجد مى‌رفت و مرا تنها مى‌گذاشت. از این کار به مصادف، گلایه کردم. او هم امام صادق (علیه السلام) را از این جریان آگاه کرد. امام صادق (علیه السلام) برایش چنین پاسخ فرستادند: «نشستن تو نزد او، از نماز خواندنت در مسجد برتر است».

اصول کافی، ج 4 ، ص 545 ، ح 27