امام علی علیه السّلام فرمودند:
وَ قَدْ مَدَحَهُ قَوْمٌ فِي وَجْهِهِ اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِي مِنْ نَفْسِي وَ أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِي مِنْهُمْ اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَيْراً مِمَّا يَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا لَا يَعْلَمُونَ؛

گروهي روياروي آن حضرت به تعريف و ستايش از او پرداختند، امام - درود خدا بر او - فرمود: پروردگارا، تو داناتري به من از خودم، و من نسبت به خودم از ديگران داناترم. خدايا، مرا بهتر از آنچه ديگران مي پندارند قرار ده، و آنچه را نمي دانند، بر من ببخشاي.
نهج البلاغه، حکمت 96