آنگاه که امام علی علیه السلام از نبرد صفّین باز می گشتند، بر گورستان بیرون کوفه ایستادند و چنین فرمودند:

ای ساکنان شهر وحشت و خانه های ناآبادان و گورهای تاریک، ای خاک نشینان تنها و غریب و همنشینان وحشت و ترس، شمایان پیشتاز ما بودید و ما به دنبالتان خواهیم آمد، امّا از خانه هاتان بگویم که در آنها سکنی گزیدند، و از همسرانتان که به کابین دیگران رفتند، و از دارایی تان که قسمت کردند. این گزارش ما امّا آنجا چه خبر آنگاه رو به یارانش کرد و فرمود: آگاه باشید اگر اجازه سخن گفتن داشتند به شما خبر می دادند که برترین توشه تقوی است.
نهج البلاغه، حکمت125