آن كه چهار نعمت بدو داده شود از چهار رحمت محروم نگردد: آن كه «دعا» به او داده شد از «اجابت»، و آن كه «توبه» به او داده شد از «پ

امام علی علیه السّلام فرمودند:

آن كه چهار نعمت بدو داده شود از چهار رحمت محروم نگردد: آن كه «دعا» به او داده شد از «اجابت»، و آن كه «توبه» به او داده شد از «پذيرش»، و آن كه «استغفار» به او داده شد از «مغفرت»، و آن كه «شكرگزاري» به او داده شد از «زياد شدن نعمت». و تصديق آن در كتاب خداوند است كه در باره دعا فرمود: «مرا بخوانيد تا پاسختان گويم»، و در باره استغفار فرمود: «آن كس كه دست به بدي و كار ناشايست زند يا بر خود ستم روا دارد و آنگاه از خدا آمرزش خواهد، خداي را بسيار آمرزنده مهربان يابد»، و در باره شكر فرمود: «حتماً چنين است كه اگر مرا سپاس گوييد نعمت هاتان را افزون كنم»، و در باره توبه فرمود: «جز اين نيست كه پذيرش توبه بر خداست براي آنها كه اگر از روي ناداني دست به كار ناشايست زنند، سپس بزودي توبه كنند، خداوند بر آنان ببخشايد، كه پروردگار داناي حكيم است».

نهج البلاغه، حکمت 130