امام علی علیه السّلام فرمودند:

انسان در دنيا هدف تيرهاي مرگ است، و چپاول شده اي است كه مصيبتها بدو پيشدستي كنند. با هر «نوشي»، «نيشي» هست، و آدمي به نعمتي نرسد مگر آنكه نعمتي را از دست دهد، و روزي را آغاز نكند مگر آنكه روزي را از دست داده باشد. پس ما ياوران مرگيم و جانهامان دستخوش تير اجل است، پس چگونه آرزوي ماندن دائم داريم در حالي كه اين شب و روز هر بنايي را كه بالا آيد بسرعت ويران كند و هر جمعي را بپراكنَد.
نهج البلاغه، حکمت 182