امام علی علیه السّلام فرمودند:

خداوند ايمان را براي پالايش از شرك واجب كرد، و نماز را براي دوري از خودبيني و خودپسندي، و زكات را براي گشايش روزي، و روزه را جهت آزمايش خلوص بندگان، و حجّ را براي تقويت دين، و جهاد را به خاطر عزّت و شكست ناپذيري اسلام، و امر به معروف را جهت مصلحت توده، و نهي از منكر را به منظور بازداشتن نادانان، و پيوند با خويشان را براي رويش نسل، و قصاص را به منظور حفاظت از خونريزي، و اجراي حدود الهي را به خاطر جلوگيري از گناهان، و ترك شرابخواري را براي نگهداري عقل، و دوري از دزدي را به منظور ضرورت پاكدامني، و ترك آلودگي دامن را به خاطر حفظ خاندان و تبار، و ترك همجنس بازي را براي حفظ نسل، و به قانون گواهي دادن را براي كشف مطالب انكار شده، و ترك دروغ را براي بزرگداشت و احترام راستگويي، و سلام را جهت امنيّت از ترسها، و امامت را براي سامان دادن امّت، و اطاعت را براي تحقّق امامت.
نهج البلاغه، حکمت 244