امام علی(علیه السّلام) به فرزندشان «محمّد حنفيّه» فرمودند: پسر جان، من بر تو از تهيدستي و درويشي ترسانم. پس، از آن به خدا پناه

امام علی علیه السّلام فرمودند:

َالَ علی عليه السلام لِابْنِهِ مُحَمَّدِ ابْنِ الْحَنَفِيَّةِ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ الْفَقْرَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنْهُ فَإِنَّ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ لِلدِّينِ مَدْهَشَةٌ لِلْعَقْلِ دَاعِيَةٌ لِلْمَقْتِ؛

امام علی(علیه السّلام) به فرزندشان «محمّد حنفيّه» فرمودند: پسر جان، من بر تو از تهيدستي و درويشي ترسانم. پس، از آن به خدا پناه آور، كه تهيدستي و درويشي از دين بكاهد، و خرد را پريشان كند، و دشمني آفريند.

نهج البلاغه، حکمت 311